Bjarki Þór Sævarsson

Lífið hreyfist í kringum okkur, breytir formi og vex á hverjum degi. Það gerist svo hratt, einn

daginn vaknarðu og sérð að borgin sem þú þekktir svo vel áður er nánast óþekkjanleg. Rétt

eins og byggingarnar færðust til á meðan þú svafst. En mest ógnvekjandi tilfinningin gæti

verið að koma aftur að kunnulegum stað til að finna að hann líkist ekkert minningunni. Það

er álíka því að sjá gamlan vin úti á götu og fyllast blöndu af depurð og fortíðarþráhyggju við

að átta þig á að manneskjan fyrir framan þig er nú ókunnug.

//

Life moves around us constantly, changing shape and growing every day. It happens so fast;

one day you might wake and find the city you knew so well before has become nearly

unrecognizable. It is as if the buildings shifted while you slept. But the most daunting feeling

might be returning to a familiar place to find it’s no longer the way you remembered. It’s akin

to seeing a long-lost friend on the street and feeling a mix of melancholy and nostalgia,

realizing the person before you is entirely a stranger to you now.

Photos by: Sisters Lumiere