Listin sem lífsbjörg: Dagbjört Andrésdóttir um baráttu sína og nauðsyn inngildandi náms

Á málþinginu „Jafnt aðgengi fatlaðs fólks að listnámi“, sem haldið var í Borgarleikhúsinu nýverið, fór fram áhrifamikið samtal við Dagbjörtu Andrésdóttur, söngkonu og aktivista. Þóra Einarsdóttir, aðstoðarrektor náms og kennslu ræddi við Dagbjörtu. 

Dagbjört fæddist með heilatengda sjónskerðingu (CVI). Fyrr á þessu ári var frumsýnd heimildarmynd um líf hennar og baráttu innan menntakerfisins. Í samtalinu ræddi hún meðal annars hvernig ósýnileg fötlun getur kallað fram flókið og ósanngjarnt viðmót, hvað varð til þess að hún ákvað að opna líf sitt fyrir kvikmyndavélinni og hvernig orð bresks sérfræðings, um að áskorunin væri ekki hún sjálf heldur kerfið og kennsluaðferðirnar, breyttu sjálfsmynd hennar. 

Dagbjört lýsti áhrifum skólakerfisins á sjálfsmynd og andlega líðan, en líka því hvernig söngurinn og listnámið urðu henni lífsbjörg, gáfu henni tilgang og rými til að byggja upp sjálfstraust með stuðningi kennara og samnemenda. Hún beindi jafnframt skýrum skilaboðum til menntayfirvalda og kennara um að líta á aðgengi, sveigjanlegar kennsluaðferðir og einstaklingsmiðað nám sem sjálfsögð „hjálpartæki“ ekki undanþágur, svo hæfileikar fatlaðs fólks glatist ekki úr listalífinu. 

Málþingið var haldið þann af Listaháskóla Íslands í samstarfi við Háskóla Íslands, Háskólann á Akureyri, ÖBÍ réttindasamtök, Þroskahjálp og Borgarleikhúsið.  

Það var hluti af samstarfsverkefninu Inngildandi nám á háskólastigi, sem styrkt er af menningar-, nýsköpunar- og háskólaráðuneytinu. Dagskráin var fjölbreytt og tók á lykilatriðum eins og hindrunum og tækifærum innan listnáms, réttindabaráttu og mátt listarinnar, sveigjanlegu námi og ráðleggingum til LHÍ og menntayfirvalda um næstu skref. 

Málþingið var haldið í Borgarleikhúsinu og mættu um 60 einstaklingar til að hlusta og taka þátt í umræðum um mikilvægi aðgengi í listnámi.