Ríkey Magnúsdóttir Ringsted

Vitundarvakning táknmáls í íslensku samfélagi. 

Hver ákvað að aðeins eitt móðurmál væri í landinu okkar? Það eru tvær íslenskur: íslenskt raddmál og íslenskt táknmál. Af hverju er flestum ætlað að þekkja aðeins eina þeirra? Íslenskt raddmál og íslenskt táknmál ættu að vera jafn mikilvæg í samfélagi okkar. Íslenskt táknmál þarf að vera meira áberandi í hinu daglega lífi. Í sameiningu getum við breytt viðhorfi fólks til samfélags heyrnarlausra og íslensks táknmáls, eflt vitund um það og aukið fræðslu. Það eru ekki forréttindi Döff-fólks að tala við einhvern heyrandi með táknmáli heldur eru það mannréttindi þeirra. Kannski verður það „normið“ einn daginn að allir Íslendingar skilji hvor annan.  

//

Raising awareness of sign language in Icelandic society. 

Who decided that there is only one mother tongue in our country? There are two Icelandics: vocal Icelandic and Icelandic sign language. Why is it only mandatory to know one of them? They should be equally important in our society. Icelandic sign language needs to be apparent in our daily lives. It is still possible to change people’s attitudes towards the Deaf community and sign language, promote awareness and increase education. It is not the privilege of Deaf people to speak to someone who can hear in sign language, it is their human right. Perhaps one day this will be the „norm“, that all Icelanders will understand each other.  

Verk í þrívídd: Hermann Valsson

Myndir á verkum: Sisters Lumière