Katrín Björg Pálsdóttir

Gullarmbönd upp allan handlegginn sem glömruðu á meðan prjónarnir voru á lofti, einingar í rúðublokk. Langamma mín hún Astrid Ellingsen var brautryðjandi í prjónahönnun á Íslandi og starfaði sem prjónahönnuður alla sína tíð. Amma var stór og litríkur karakter. Hún vann allt út frá einingum og úr þeim varð munstur sem líkja má við fjölskyldutré.

Farið er í gegnum ferðalag og form og litir nýttir til frásagnar. Flík verður að grafísku formi og ný upplifun á prjónamunstur verður til. En hvernig? Hún horfði á munstrin sem flík en ég horfi á þau sem form. Með því að taka hennar einingar áfram verður til sameining og úr verður ný heild.

Mín túlkun á hennar æviferil. Einingar langömmu halda áfram að vaxa, þær endurnýjast og lifa.

//

A series of gold bracelets adorned her arm, glowering as she worked on the knitting, units in a grid. My great-grandmother, Astrid Ellingsen, dedicated her life as a knit designer and was a pioneer in Icelandic knitting design. Grandma was a big character, colorful and glamorous person. She deduced every detail from units, and out of them emerged a pattern which can be resembled as a family tree.

A journey where narrative is conveyed through the use of colors and shapes. A piece turns into a graphic form, therefore a new feel for knitting pattern is created. But how? Whereas I perceive the patterns as shapes, she saw them as pieces. By extending her units, there is unity, and a new whole emerges.

My interpretation of her life’s journey. Grandma’s units continue to grow, regenerate, and live.

Verk í þrívídd: Hermann Valsson

Myndir á verkum: Sisters Lumière