Víf 
Sigrún Lárusdóttir 
 
Hugverkið varð til samhliða meðgöngu, fæðingu og fyrstu dögum móðurhlutverksins. Líkaminn hrár, berskjaldaður og blóðugur. Náttúrulegur en um leið tabú. Uppgvötanir um ólgandi styrk kvenlíkamans fléttast saman við eftirvæntingu og óvissu. Innblástur frá myndlist og gjörningum femínískra listkvenna og brautryðjenda á áttunda áratugnum urðu að grundvelli línunnar. Verkin eru valdeflandi. Þau færa konunni frelsi til að bera sig en á sama tíma vald til að hylja sig. Umfram allt gera þau henni kleift að taka það pláss sem er réttilega hennar. Mörkum rómantíkur og grófleikans er ögrað. Útkoman er samansafn af kvenlægum smáatriðum sem í heild mynda íburðarmikinn, sterkbyggðan skúlptúr. 

 

X