Styttubönd eru einskonar belti sem íslenskar konur bundu utan um sig til að stytta pils sín fyrr á öldum. Bönd þessi voru löng og jafnan skreytt með texta í formi ljóðs sem fléttaði sig í einni línu eftir endilöngu bandinu. Þessi bönd vöktu sérstakan áhuga hjá mér og sér í lagi hlutföll þeirra. Þau leiddu huga minn að aflöngum hlutum í okkar hversdagslega umhverfi sem bera með sér ákveðin skilaboð.

Ég velti fyrir mér hvernig upplýsingum er miðlað í dag.

Verkefnið felst í hönnun bókverks sem er langur renningur, líkt og styttuband, og spannar 9 metra þar sem fjallað er um ílöng skilaboð frá ýmsum sjónarhornum.

Völundur Hafstað Haraldsson, Á lengdina

Völundur Hafstað Haraldsson, Á lengdina, by Margret Seema Takyar

Völundur Hafstað Haraldsson, Á lengdina

Völundur Hafstað Haraldsson, Á lengdina, by Margret Seema Takyar

Völundur Hafstað Haraldsson, Á lengdina

Völundur Hafstað Haraldsson, Á lengdina, by Margret Seema Takyar

Völundur Hafstað Haraldsson, Á lengdina

Völundur Hafstað Haraldsson, Á lengdina, by Margret Seema Takyar

Völundur Hafstað Haraldsson, Á lengdina

Völundur Hafstað Haraldsson, Á lengdina, by Margret Seema Takyar

Völundur Hafstað Haraldsson, Á lengdina

Völundur Hafstað Haraldsson, Á lengdina, by Margret Seema Takyar