Nemendur í Skerplu koma fram á Sequences hátíðinni laugardaginn 16.október í Nýlistasafninu. Þau flytja verk við skúlptúra Guðlaugar Míu Eyþórsdóttur.
Hljóðverk nemenda kallast á við skúlptúra sem gegna hlutverki nótnaskriftar í þessu skemmtilega verki þar sem að hljóðheimar og heimur myndlistarinnar mætast.
Berglind María Tómasdóttir er leiðbeinandi Skerplu. Nánari upplýsingar um viðburðinn má finna á vefsíðu Sequences.
Skerpla er tilraunakenndur hljóðlistahópur með aðsetur við Listaháskóla Íslands. Skerpla samanstendur af námskeiði sem stendur yfir á hverri önn við tónlistardeild IUA og Skerpla Sound Ensemble sem kemur fram í mismunandi samhengi. Berglind María Tómasdóttir, fagstjóri og prófessor við tónlistardeild Listaháskóla Íslands, leiðir bæði námskeiðið Skerplu og tónlistarhópinn Skerpla Sound Ensemble.
Nánari upplýsingar um Skerplu má finna hér.
Kominn tími til er yfirskrift tíundu Sequences hátíðarinnar sem haldin verður dagana 15.-24. október næstkomandi. Vísar yfirskrift hátíðarinnar í það samfélagsrými augnabliksins sem hátíðin skapar sér hverju sinni.
Á hátíðinni má finna ólík samtöl listamanna, ýmist við umhverfi sitt, sögu eða við aðra listamenn. Samtöl eru í eðli sínu mörkuð af augnablikinu og samhengi þeirra. Meðvitað og ómeðvitað fléttast inn í samtölin sá tíðarandi og ríkjandi hugmyndir í samfélaginu hverju sinni. Þar sem hugmyndir innan samfélaga eru kvikar og breytingum háðar, líkt og samfélögin sjálf, gefst kostur á að lesa í flæði tímans og þróun hinna ýmsu samfélagslegu hugmynda. Að hreyfa við viðteknum hugmyndum samfélagsins gerir okkur kleift að hreyfa við tímanum.
Hátíðin í ár skartar fjölbreyttum hópi listamanna sem eiga það sameiginlegt að vera gjafmildir á tíma sinn, hugmyndir og sköpunarkraft. Þeir eru færir um að drífa áfram verkefni og skapa aðstæður fyrir samtöl og þátttöku. Þannig verða oft til listaverk sem felast í beinum samskiptum listamannsins við tiltekið rými eða umhverfi og þau tengsl við áhorfendur sem verkið skapar. Samtal listamannsins og meðtakandans getur svo orðið að listaverki útaf fyrir sig, í formi sem lifir órætt í huga þess sem meðtekur. Verður þá til listaverk sem miðla mennskunni og hugmyndum um mannlegt ástand og frelsi.