Einu sinni var prinsessa, hún var bæði ljúf og góð, og hún var líka þæg. 

En allt breytist í þessu lífi, æskan syngur sinn svanasöng. 

Hún horfði brosandi á sjálfa sig, blóðslettur á hvítum fjöðrum. 

„Hvað viltu?“ spurði spegilmyndin, sem starði á hana á móti, og hún gat aðeins svarað henni: „Ég veit það ekki“ 

Því Eva beit í eplið og konur hafa verið svangar síðan.   

Köttur út í mýri.  

Hún andaði djúpt, starði í eigin augu. 

Setti upp á sér stýri 

Það var augnaráð konu, sem veit sig hafa sigrað.  

Úti er ævintýri. 

 

Íslensk ull, olíumálning og speglafilma á striga 

80cm x 400cm  

Ragnheiður Íris Ólafsdóttir, Það var augnaráð konu, sem veit sig hafa sigrað

Ragnheiður Íris Ólafsdóttir, Það var augnaráð konu, sem veit sig hafa sigrað, by Claudia Hausfeld

Ragnheiður Íris Ólafsdóttir, Það var augnaráð konu, sem veit sig hafa sigrað

Ragnheiður Íris Ólafsdóttir, Það var augnaráð konu, sem veit sig hafa sigrað, by Claudia Hausfeld

Ragnheiður Íris Ólafsdóttir, Það var augnaráð konu, sem veit sig hafa sigrað

Ragnheiður Íris Ólafsdóttir, Það var augnaráð konu, sem veit sig hafa sigrað, by Claudia Hausfeld

Ragnheiður Íris Ólafsdóttir, Það var augnaráð konu, sem veit sig hafa sigrað

Ragnheiður Íris Ólafsdóttir, Það var augnaráð konu, sem veit sig hafa sigrað, by Claudia Hausfeld