María: Ég talaði við líffræðinga hjá Hafrannsóknarstofnun. Ég drakk í mig upplýsingar og kaffi. 
 
Marsibil: Ég stari ofan í svartnættið á milli handa minna. Ég er blaut undir hársrótinni og á milli læranna. Svitinn leitar í kaffið. Ég er súr á svip. Ég súrna. Hafið súrnar.
 
María: CO2(g)⇆CO2(l)→CO2(l)+H2O(l)⇆H2CO3(l)⇆H+(l)+HCO−3(l)→H+(l)+CO2−3(l)+Ca2+(l)⇆CaCO3(s)
 
Marsibil: Merking. Þú brennimerkir mig. Er ég merkjavara þín, María? Þú klæðist mér til að vera merkilegri en þú ert. Ómerkilegheit.
 
María: Samband milli súrnunar sjávar og hlýnunar jarðar er óumdeilanlegt. Tölfræðigögn sýna að hlýnunin er að hluta fyrir tilstilli mannsins.
 
Marsibil: Samsæriskenningar. Tölfræði er vélabrögð sem vont bragð er af. Súlurit eru afmyndaðir limir sem skaga frá jörðinni eins og skýjakljúfar og brotna niður í kjarnakljúfum.
 
María: Stundum er niðurbrot jákvætt. Vísindamaður í Ástralíu missti bakka af kóröllum og braut þá fyrir slysni. Þeir gréru aftur á mettíma og nú eru kóraldýr ræktuð í stórum stíl. 
 
Marsibil: Ég kem mér þægilega fyrir á bakinu og teygi nýrakaða leggina upp í loft. Ég fylgist með tánum fjölga sér og verða að kóraldýrum.