Í Snorra-Eddu, einni af menningarperlum Íslendinga, er meðal annars sagt frá því hvernig skal kenna konu. Hana má kenna við kvenbúnað, gull og gimsteina, Ásynjur og Valkyrjur, öl, vín og fleira. Í Faldalín – Kvenkenningar eru tekin saman orð úr íslensku máli yfir konur. Gömul orð sem við könnumst við enn í dag eru til dæmis orðin fljóð, snót og víf.

Úr nútímamáli þekkjum við svo orð eins og dóttir, skvísa og gyðja en einnig orðin drusla, tussa og tík.

Í verkinu er meðal annars unnið með gleymd orð, sígild orð og nýyrði og þau sett fram á týpógrafískan hátt.

 María Dögg Hákonardóttir, Faldalín – Kvenkenningar

María Dögg Hákonardóttir, Faldalín – Kvenkenningar, by Margret Seema Takyar

 María Dögg Hákonardóttir, Faldalín – Kvenkenningar

María Dögg Hákonardóttir, Faldalín – Kvenkenningar, by Margret Seema Takyar

 María Dögg Hákonardóttir, Faldalín – Kvenkenningar

María Dögg Hákonardóttir, Faldalín – Kvenkenningar, by Margret Seema Takyar

 María Dögg Hákonardóttir, Faldalín – Kvenkenningar

María Dögg Hákonardóttir, Faldalín – Kvenkenningar, by Margret Seema Takyar