Doktorsvörn Kristínar Valsdóttur

 

Andmælendur voru dr. Rosie Perkins, Research Fellow í sviðslistum við Royal College of Music, London, og dr. Berglind Rós Magnúsdóttir, dósent við Menntavísindasvið Háskóla Íslands.

 

Leiðbeinandi var dr. Rineke Smilde, prófessor við Prince Claus Conservatoire í Groningen og University of Music and Performing Arts í Vínarborg, og meðleiðbeinandi var dr. Gestur Guðmundsson, prófessor við Menntavísindasvið. Auk þeirra sátu í doktorsnefnd dr. dr. Peter Alheit og dr. Peter Röbke. Dr. Ingólfur Ásgeir Jóhannesson, prófessor og forseti Deildar menntunar og margbreytileika Menntavísindasviðs, stjórnaði athöfninni.                                                                                                                                  

 

 

 

 

Þessi rannsókn fjallar um nám og námsferli listamanna sem bæta við sig kennaranámi. Tilgangur rannsóknarinnar er að varpa ljósi á þær áskoranir sem mæta nemendum er koma inn á nýjan vettvang og hefja nám í kennslufræðum á meistarastigi. Markmið hennar er að þróa áfram meistaranám fyrir listmenn og koma betur á móts við þarfir þeirra í meistaranáminu, byggt á þeirra fyrri reynslu og menntun.

 

Fræðilegur grunnur byggir á kenningum Bourdieus (Bourdieu, 1977, 1984) um praxís, samspil einstaklings og vettvangs tengt auðmagni og gildismati þeirra hópa sem þeir eru þátttakendur í. Kannað er hvað listamenn sem hefja nám í kennslufræðum á meistarastigi takast á við er þeir fara á milli vettvanga; annars vegar út frá lífssögum þeirra en einnig þátttöku þeirra í námsmenningu í listkennslunáminu, hvernig þeir hafa áhrif á hana og móta.

 

Gögn rannsóknarinnar voru vikulegar dagbókarfærslur 22 fyrsta árs nemenda við listkennsludeild LHÍ ásamt lífsöguviðtölum við 15 listamenn, þar af 12 sem höfðu lokið meistaranámi og útskrifast sem listkennarar frá Listkennsludeild.

 

Meginniðurstöður eru þær að sú vegferð að tileinka sér nýja sjálfsmynd sem listkennari, meðfram því að vera listamaður, krefst tíma. Lenging kennaranáms hefur því töluvert að segja. Tíminn er þó aðeins einn þáttur í mótuninni þar sem námsmenning kennaranáms er sá vettvangur sem mótar það hvernig tíminn er nýttur. Námsmenning, sem leggur áherslu á ígrundun, samtal og samvinnu samfara fjölbreyttum vinnubrögðum og því að líta til fyrri reynslu og menntunar nemenda í skipulagi, leggur grunninn að því að listamenn tileinki sér nýjan vettvang og nýja sjálfsmynd sem listkennarar.

 

Gildi rannsóknarinnar felst fyrst og fremst í því að varpa ljósi á þær ögranir sem listamenn standa frammi fyrir er þeir hefja kennaranám á meistarastigi. Niðurstöður hennar má nýta við þróun og uppbyggingu frekara náms á meistara- og doktorsstigi fyrir listamenn á Íslandi. Niðurstöðurnar geta nýst til að skoða og greina uppbyggingu kennaranáms á Íslandi.